Het overlijden van een dierbare is één van de meest ingrijpende gebeurtenissen die een mens kan meemaken. Na het overlijden volgt een periode van rouw. Rouw is de verzamelnaam van de verschillende reacties die optreden na het verlies van een persoon met wie een betekenisvolle relatie bestond. Hoe intenser de band, hoe intenser de rouw. Dit geldt niet alleen wanneer de band goed was, bij een slechte band is er meestal sprake van intense gecompliceerde rouw.

Rouw kan naast het overlijden van een naaste ook andere oorzaken hebben.
Zo kan een ernstige diagnose, zoals bijvoorbeeld kanker, leiden tot een periode van rouw. Ook wanneer iemand's leven na een ongeluk of ziekte op zijn kop komt te staan, bijvoorbeeld doordat men in een rolstoel terecht is gekomen of andere (blijvende) beperkingen heeft, kan diegene in een rouwproces terechtkomen. Het gaat dan meestal om rouw om het verlies van 'het normale leven', van dingen kunnen, mogelijkheden en toekomstdromen.
Rouw kan ook optreden na een traumatische scheiding.

Ieder mens is verschillend en rouwverwerking loopt bij iedereen anders.

Stappen die vrijwel iedereen door zal maken, zijn:

• Het aanvaarden van het verlies.
• Het voelen van de pijn die met het verlies gepaard gaat.
• Het leven weer oppakken na het verlies.
• Het verlies een plek geven.

Therapie bij rouwverwerking

Sommige mensen lopen vast in het rouwproces en kunnen baat hebben bij therapie.

Hierbij kunt u denken aan:

• Controle krijgen over uw gedachten en gevoelens die samenhangen met het verlies.
• Het verwerken van het verlies.
• Het verwerken van pijnlijke herinneringen.
• Het aanpassen aan de nieuwe situatie.
• Het verbeteren van het dagelijkse functioneren.

Bij rouwverwerking kunnen verschillende soorten therapieën toegepast worden. Door middel van cognitieve gedragstherapie, waarbij u praat over uw gevoelens van pijn en verdriet, woede en frustratie, liefde en gemis, kunt u het verlies verwerken en een plaatsje geven. Ook creatieve therapie en psychomotorische therapie, of wandeltherapie behoren tot de mogelijkheden.

De symptomen van het Religieus Trauma Syndroom, ook wel Post Traumatisch Kerk Syndroom (PTKS) genoemd, komen veelal overeen met die van het Post Traumatisch Stress Syndroom. Religieuze indoctrinatie kan enorm beschadigend zijn, en het breken met een religie kan zeer traumatisch zijn, omdat iemands leven geheel op zijn kop komt te staan. Het komt vaak voor dat mensen (gedwongen) breken met familie en vrienden, waardoor ze er alleen voor staan, zich eenzaam voelen en niet weten waar zij kunnen aankloppen voor hulp.

RTS ontstaat door chronische indoctrinatie, vaak gecombineerd met het trauma van het verlaten van een gemeenschap. Het heeft betrekking op de gehele persoonlijkheid. Het verandert het beeld van de werkelijkheid, inclusief de eigen identiteit, dat van andere mensen, het leven en de toekomst. Net als bij het Post Traumatisch Stress Syndroom is het effect van RTS langdurig, met symptomen als angstgevoelens en negatieve gedachten en emoties, die het sociaal functioneren verminderen.

Enkele symptomen van RTS zijn:
• Angst
• Boosheid
• Eenzaamheid
• Moeite ergens plezier aan te beleven
• Moeite met het uitdrukken en tonen van emoties
• Negatief zelfbeeld
• Niet onafhankelijk kunnen denken
• Ongemak met seksualiteit
• Onzekerheid
• Perfectionistische inslag
• Problemen met beslissingen nemen
• Problemen met zelfbeheersing
• Schuldgevoelens
• Slaap- en eetstoornissen
• Verdriet
• Verminderd zelfbewustzijn
• Verwarring

Bij RTS is het trauma tweevoudig.

Ten eerste; de doctrines en praktijken van een religie kunnen levenslange mentale schade aanrichten. In sommige gevallen wordt de emotionele en mentale schade verzwaard door fysiek en/of seksueel misbruik.
Ten tweede; het verlaten van een religieuze gemeenschap levert stress op. Het is een ware strijd om de gemeenschap achter zich te laten en als het ware een nieuw leven te beginnen. Dit gaat vaak gepaard met verlies van relaties en sociale steun. Persoonlijke vaardigheden, zoals zelfvertrouwen, zelfbewustzijn en onafhankelijk denken zijn meestal jarenlang ondermijnd en schieten tekort bij het opbouwen van een nieuw leven.

Therapie bij Religieus Trauma Syndroom

De behandeling van RTS, heeft veel overeenkomsten met de behandeling van verslavingsproblematiek. Wie aan RTS lijdt, wil graag “afkicken” van zijn of haar religie, maar heeft daar moeite mee, net als een alcohol- of drugsverslaafde moeite heeft om van zijn of haar verslaving af te komen. Echter; in tegenstelling tot alcohol- en drugsverslaafden, die vaak juist door hun omgeving gestimuleerd worden om af te kicken, worden mensen die hun religie verlaten meestal tegengewerkt en/of in de steek gelaten door hun naasten, wat de impact van het trauma alleen maar vergroot.

Met behulp van cognitieve therapie worden door middel van gesprekken lichamelijke, psychische en sociale aspecten in kaart gebracht. Het onafhankelijk denken wordt gestimuleerd en er wordt gewerkt aan verbetering van het zelfbeeld. Vervolgens gaan we op zoek naar nieuwe zingeving, waardoor u weer plezier in het leven krijgt.
Voor mensen die hun gevoelens moeilijk kunnen uiten, kan creatieve therapie of gespreksvoering tijdens wandeltherapie een uitkomst bieden.
Groepsgesprekken met lotgenoten kunnen tot nieuwe inzichten leiden en ondersteunend werken.
Bewegingstherapie kan ter ontspanning een goede aanvulling zijn of als nabehandeling worden toegepast.

Trauma’s zijn er in alle soorten en maten met die overeenkomst dat ze ingrijpend zijn in iemands leven. Ieder mens gaat op zijn eigen persoonlijke manier om met ingrijpende gebeurtenissen. Vaak lukt het om een weg te vinden om door te gaan in het leven, maar soms lopen mensen als het ware vast. Dan kan er sprake zijn van een onverwerkt trauma en soms zelfs van een Post Traumatische Stress Stoornis (PTTS).

Een ingrijpende gebeurtenis kan tot psychische klachten leiden. Een ingrijpende gebeurtenis kan de manier waarop u over uzelf, andere mensen en de wereld denkt negatief beïnvloeden. U kunt bijvoorbeeld last hebben van schaamte- en schuldgevoelens en minder vertrouwen hebben in zowel uzelf als in andere mensen. Deze klachten hoeven niet meteen op te treden, soms komt u er pas veel later achter hoe groot de impact is van wat u heeft meegemaakt. Bewust of onbewust heeft u de gedachten aan de nare ervaring verdrongen om zodoende pijn, verdriet of angst te vermijden.
Uit onderzoek is gebleken dat vermijding de klachten in stand houdt. Door juist de confrontatie aan te gaan met de pijnlijke herinneringen, kunt u verwerken wat er is gebeurd en neemt de pijn, het verdriet en/of de angst af.

Therapie bij traumaverwerking

Door te praten over pijnlijke herinneringen en de gevoelens die deze oproepen, kunt u de ingrijpende gebeurtenis zonder vrees onder ogen komen, verwerken en een plaatsje geven. Dit kan middels cognitieve gedragstherapie of bijvoorbeeld wandeltherapie. Een andere mogelijkheid is creatieve therapie, waarbij u zich kunt uiten middels schrijven en uitbeelden. Bewegingstherapie kan ter ontspanning een goede aanvulling zijn of als nabehandeling worden toegepast.

Bij cognitieve gedragstherapie krijgt u door middel van gesprekken inzicht in uw situatie, waar u tegen aanloopt, en hoe u de situatie meester kunt worden.

Samen stellen we een doel vast en gaan we actief aan de slag met o.a. vragenlijsten en oefeningen. U krijgt ook huiswerkopdrachten om zelf thuis of op uw werk aan uw problemen te werken. We richten ons op het doorbreken, c.q. veranderen van vaste patronen en het ombuigen van automatische gedachten, die onnodig negatief of disfunctioneel zijn, naar een adequatere, realistische manier van denken. Dit is een positieve wisselwerking; door anders te reageren, veranderen uw gevoel en uw gedachten en door uw gedachten te veranderen, wijzigen uw gevoel en uw gedrag. Ook leert u onder andere gevoelens van feiten te onderscheiden en kunnen er ontspanningsoefeningen geleerd worden.

Cognitieve therapie kan in combinatie met psychomotorische therapie, wandeltherapie en/of creatieve therapie toegepast worden.